JASPER AERTSZ
SONNETTEN

Valentijn?

Zij en ik, hier en daar, mijn en haar.
Wat is waar, dubbel, duister. Wat is schijn.
Is het hebben, houden, passen. Is het zijn.
Hoort zij bij mij, ja/nee, ben ik voor haar?

Vederlicht begin, vervolg loodzwaar.
Kruist het zwaartepunt de hoogtelijn.
Bruist een wolkbreuk over de zandwoestijn.
Buigen de polen naar de evenaar?

En dan toch: nacht na nacht en jaar na jaar
vermeerdert de vreugde, halveert de pijn.
Blijkt zij voor mij als zon, blink ik voor haar.

Hebben en zijn we een baken voor elkaar.
Is samenzijn, samen doen altijd fijn.
Ziel aan ziel, zij aan zij en zo een paar.