JASPER AERTSZ
SONNETTEN

Reik naar me

Kijk naar me, reik naar me, ik grijp je hand,
houvast in een wereld die uitbot, uitdijt.
Ik teken hem uit in veelkleurig krijt.
Schrijf onze namen in zijn zand.

Kom bij me, kom naast me, ik vraag je hand.
Zweef, beleef, geef je in dit bloementapijt:
bedwelming die tot versmelting verleidt.
Zinnelijkheid baart een zielsverwant.

Loop naast me, kom met me, pak m'n hand.
Deemoed, weemoed - zei iemand dat tijd slijt?
Verwaaid, bestormd, gevormd in hechte band.

Blijf bij me, blijf naast me, omklem m'n hand.
Wees me nabij in de verlatenheid
van de overvaart naar de overkant.