Wit en gespannen wacht het linnen

Wit en gespannen wacht het linnen
Op een idee, visioen, godsbericht.
Zoëen die inslaat als een bliksemschicht!
Maar waarmee het scheppen te beginnen?

Een door nevel onzichtbaar sneeuwgezicht
als brutale aanslag op de zinnen?
Nieuw terrein - het helle vlak - ontginnen.
Een met nanostreepjes geverfd gedicht?

Graag trotseer ik alle kinnesinne.
Want echte kunst is kunst die ontwricht,
niet voor miljoenen om te beminnen,

Niemand die mij van effectbejag beticht.
Zalen met ezels voor witgeverfd linnen.
Ik werp op de kunst een heel nieuw licht.