Kwijt

Het is stom, maar ik ben volkomen kwijt
waarom mijn lezing hier van belang is,
nu Heidegger niet meer zo in zwang is.
Straks loop ik toch weer rond, vervuld met spijt ...

Waar ik de congresleiding niet om benijd,
is dat er telkens geroep en gedrang is,
alsof het hier een verpleeghuis of 't gevang is.
Men ging zelfs op de vuist bij het ontbijt!

Straks maar vragen wat hier aan de gang is.
Zegt zo'n schreeuwert bij m'n les: "Sein und Zeit"
(Dat de mens zo wrokkig en zo bang is,

omdat hij slechts een schim op het behang is,
gedoemd als hij is - tot vergetelheid):
'Je mot verder kijke als je neus lang is.'